کاهش ارزش ریال در برابر ارزهای جهانی همانند دلار و یورو چه تأثیری بر پروژههای ایران خواهد گذاشت؟ آیا بازار پروژههای ایران و بازار کار افراد شاغل در پروژهها از وضعیت بازار ارز تأثیر میپذیرد؟ در این نوشته سعی میکنم به پاسخ این سوالات بپردازم.
(قبلنوشت: نگارنده اقتصاددان نیست و اطلاع دقیقی از متغییرها و تحلیلهای علمی اقتصاد ندارد، فلذا در این نوشته تنها از دیدگاه مدیریت پروژه به بررسی تأثیر نرخ دلار و سقوط ریال بر پروژههای ایران میپردازم و خوشحال میشوم که اگر ایراد اقتصادی در این نوشته دیدید، تذکر دهید)
تأثیرات مثبت کاهش ارزش پول ملی بر پروژههای ایران:
۱- ایجاد بستر مناسبتر جهت رونق صادرات خدمات فنی و مهندسی:
شرکتهای بینالمللی پیمانکاری ایرانی را در نظر بگیرید که در کشورهای دیگر پروژه اجرا میکنند و در ازای صورت وضعیتهایشان، از کارفرماهای خارجی دلار و یورو میگیرند. (مانند شرکتهای فراب، مپنا، کیسون، صانیر و …) اکثر این شرکتها حقوق پرسنل و نیروهای ایرانی خود را به ریال پرداخت میکنند و از طرفی درآمد حاصل از پروژههای خود را قالبن در ایران تبدیل به ریال میکنند و لذا از این نظر صادرات خدمات فنی و مهندسی با کاهش ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی، به صرفهتر خواهد بود و اگر این امر با تعاملات بهتر سیاسی با سایر کشورها همزمان شود، قطعن شرکتهای پیمانکاری ایرانی در مناقصات بینالمللی میتوانند با قیمتهای پایینتر از رقبا، اجرای پروژهها را بر عهده گیرند. این وضعیت دقیقن همان کاری است که سالها کشور چین انجام میدهد. یعنی با پایین نگه داشتن مصنوعی نرخ پول ملی چین(یوان) توانستهاند به عنوان ارزانترین پیمانکاران، پروژههای زیادی را در کشورهای دنیا با ارزانترین قیمت ممکن نسبت به رقبا انجام دهند.
۲- به صرفهتر شدن کار کردن مهندسان ایرانی در شرکتهای بینالمللی و یا کار در خارج از ایران
در حال حاضر یک نظافتچی و کارگر ساده در کشور امارات متحده عربی حدود ۱۵۰۰ دلار در ماه درآمد دارد. با رقم فعلی دلار در ایران قطعن دریافتی آن کارگر ساده در شهر دبی، از دریافتی بسیاری از مهندسان ایرانی شاغل در پروژهها بیشتر است. بنابراین ما در ایران هزاران مهندس و متخصص پروژه داریم که با تبدیل حقوق ماهیانهشان به دلار، جزو ارزانترین مهندسان و متخصصان دنیا محسوب میشوند.( این امر تنها شامل حال مدیران پروژه و سرپرستان کارگاهها و مهندسان برق و مکانیک و سیویل و ایمنی نخواهد بود و شامل نیروهایی همانند جوشکار، آرماتوربند، راننندگان ماشینآلات سنگین و … هم خواهد شد). بنابراین برای شرکتهای بینالمللی خارجی که در ایران کار میکنند، استخدام نیروی ایرانی بسیار به صرفه خواهد بود و همین طور کار کردن مهندسان و متخصصان پروژههای ایران در خارج از ایران و دریافت حقوق به دلار و یورو، از نظر مالی بهتر از کار کردن در ایران خواهد بود. این دقیقن اتفاقی است که برای متخصصان و مهندسان کشوری مانند هند اتفاق افتاده است. دهها هزار مهندس و متخصص هندی به همین دلیل در شرکتهای بزرگ و معتبر بیناللملی کار میکنند.
۳- استفاده بیشتر از متریال، تجهیزات و منابع ساخت داخل در پروژهها
طبیعی است که سقوط ارزش ریال در مقابل دلار، سبب گرانتر شدن واردات محصولات، تجهیزات، ابزارآلات و ماشینآلات خواهد شد. بنابراین در صورتی که تولیدکنندگان محصولات و تجهیزات داخلی مانند توربینهای تولید برق، ماشینآلات راهسازی و سایر منابع مورد مصرف پروژهها بتوانند قیمت و کیفیت محصولات خود را بهبود ببخشند، برنده این بازی خواهند بود و این امر سبب ارزانتر اجرا شدن پروژهها و رونق تولید داخلی نیز خواهد شد.
۴- بخشنامه تعدیل نرخ ارز
در سنوات گذشته که نوسانات شدید در نرخ برابری ارزش ریال در مقابل قیمت دلار رخ داد، سازمان برنامه با بخشنامهای تحت عنوان “بخشنامه تعدیل نرخ ارز” سعی کرد از ضرر و زیان بیشتر پیمانکارانی که قراردادهایی با هزینههای ارزی داشتند، جلوگیری کند. امید است که این بار نیز و برای سال جاری چنین بخشنامهای از سوی سازمان مدیریت برای پروژهها ابلاغ شود. (البته این نکته مثبت نبود، ولی چندان منفی هم نبود)
تأثیرات منفی افزایش قیمت دلار در برابر ریال در پروژههای ایران:
۱- کاهش قدرت خرید و ارزش درآمد ماهیانه شاغلین در پروژهها
بدیهی است که هنگامی که ارزش ریال در عرض یکسال و یا حتی کمتر، حدود ۴۰ درصد در مقابل ارزهای خارجی نزول میکند و حقوق کارمندها و کارگران و حقوقبگیران در نهایت ۱۲ الی ۱۶ درصد افزایش سالانه پیدا کند، قدرت خریدشان کاهش پیدا میکند. علاوه بر کاهش قدرت خرید حقوق بگیران، مطابق سنوات گذشته این امر سبب ایجاد حس دلسردی، نا امیدی و بیم از آینده در بین عدهی زیادی از متخصصان و مهندسان پروژهها خواهد شد و دریچهای خواهد شد برای افزایش مهاجرت به کشورهایی مانند کانادا و استرالیا و خروج دریایی از تجربه و تخصص و دانش از ایران که در آینده همانند اکنون، ضرررهای این اتفاق را متحمل خواهیم شد.
۲- افزایش هزینهها و بودجه برآوردی پروژههایی که به تجهیزات و منابع وارداتی نیازمندند
اگر در سال ۹۶ یک پروژه پالایشگاه یا پتروشیمی در کشور آغاز شده باشد، با توجه به اینکه بخش مهم و عمدهای از تجهیزات چنین پروژههایی از طریق واردات تأمین میشود، بودجه واقعی جهت تأمین این تجهیزات فراتر از برآوردهای اولیه خواهد بود و این افزایش بودجه به نسبت برآورد اولیه سبب مشکل در تأمین مالی پروژهها و بروز مشکلات نقدینگی و توقف و حتی تعطیلی کامل برخی از این پروژهها میگردد که از این نظر امری بسیار نگران کننده است.
۳- عدم ثبات اقتصادی و نوسان زیاد شرایط صنعت و کسب و کار
فرض کنید شما یک شرکت کوچک پیمانکاری دارید و با گروهی در مناقصات شرکت میکنید و پروژهها را انجام میدهید. در شرایطی که بازار ارز کشور و اقتصاد و شرایط کسب و کار ثبات ندارد و هر روز و هر لحظه شاهد طوفانها، جهشها، نابسامانیها، تلاطمها و عدم قطعیتها هستید، برنامهریزی کسب و کار و چشم انداز آینده کار و پروژهتان و بررسی ریسکهای پروژه هایتان و در مجموع کار کردن، امری بسیار دشوار و سنگین و پر ریسک خواهد بود و شاید باز هم مطابق روال تلاطمات ارزی سابق، عدهای عطای کار را به لقایش بسپارند و به مشاغلی مانند دلالی یا خرید ملک و ماشین و طلا مشغول شوند.
خواهش میکنم بدون ذکر منبع (نام نویسنده، آدرس سایت و آدرس کانال تلگرام) کپی نکنید!