فرض کنید شما در یک شبکه اجتماعی مثل لینکدین یا یک گروه تلگرامی با یک هم‌صنف یا متخصص باتجربه در زمینه کاری خودتون آشنا میشید و سعی می‌کنید سوال‌های کاری خودتون رو از اون فرد بپرسید. سعی کنید موارد زیر رو در پرسیدن سوال رعایت کنید (با مثال توضیح میدم که مطلب راحت‌تر خونده بشه)
۱- “سلام، می‌تونم یک سوال ازتون بپرسم؟” این بدترین نوع شروع مکالمه و پیغام دادن به یک فرد دیگر جهت پرسیدن سوال کاری و تخصصیه. خب اگر سوال دارید همون اول بپرسید. حتی دیده شده فردی بار اول پیغام داده “می‌تونم یک سوال ازتون بپرسم؟” و بعد جوابی نگرفته و این پیغام رو روزهای بعد هم فرستاده و در آخر که جوابی نگرفته، شروع کرده به فحاشی!
۲- “سلام. من در آپدیت کردن برنامه زمان‌بندی پروژه به یک مشکل برخوردم، درصد پیشرفت فعالیت‌ها رو باید در چه ستونی از P6 وارد کنم؟” سوال خوبیه و در جواب برای این سوال، یک لینک که حاوی مقاله‌ای کامل و جامع در این مورد هست برای سوال کننده می‌فرستید و این جواب رو از فرد سوال کننده دریافت می‌کنید: “ممنون از لینکی که فرستادید. اما میشه خلاصه‌اش رو توضیح بدین؟ من وقت ندارم مطالعه کنم!”
عزیزان! این بدترین جوابیه که میشه به یک راهنمایی بدین. اینکه انتظار داشته باشید مشکل شما در همون لحظه و همون ساعت توسط فرد جواب دهنده حل بشه و حتی حوصله خوندن یک مطلب ده خطی دیگه رو هم ندارین، مشکل خود شماست و نه کس دیگه.
۳- افرادی که در شبکه‌های اجتماعی به سوالات تخصصی و کاری شما پاسخ می‌دهند، نه وظیفه‌ای برای این کار دارند و نه اجباری. بنابراین هنگام سوال پرسیدن و پیگیری جواب‌ها، قدری متانت و صبر و بردباری به خرج بدین و خدای نکرده بی‌احترامی نفرمایید. مثلن فرض کنید شما در خیابان از یک رهگذر آدرس می‌پرسید، اگر او به شما جواب ندهد، آیا به او فحاشی می‌کنید یا به او لگد می‌زنید؟ قطعن خیر. پس به عنوان یک حرفه‌ای و متخصص سعی کنید همون رفتاری که بیرون و در سطح جامعه با افراد دارید رو در شبکه‌های اجتماعی هم رعایت کنید.
۴- “سلام، میشه بپرسم در کدوم شرکت کار می‌کنید و میزان حقوق خالص دریافتی شما چقدر است؟” باور کنید این سوال حداقل هفته‌‌ای دوبار از من پرسیده میشه. حالا اسم شرکت چندان چیز مخفیانه‌ای نیست ولی عدد حقوق و درآمد قطعن یک مسأله کاملن شخصیه. خیلی خیلی شخصی. متأسفانه در جامعه ما هنوز این مسأله جا نیافتاده که نباید در مورد میزان درآمد حتی افراد نزدیکی مثل برادر و خواهر و فامیل و همسایه و همکار سوال پرسید چه برسه به پرسیدن میزان حقوق افراد غریبه در شبکه‌های اجتماعی.
۵- من خودم از اون دسته افرادی هستم که زیاد سوال می‌پرسم. نمونه‌اش سوالاتیه که در طول سالیان قبل از آقای نادر خرمی‌راد پرسیدم (توی پرانتز بگم ایشون هزاران سوال افراد مختلف در زمینه برنامه‌ریزی و کنترل پروژه رو از طریق وبلاگشون و ایمیل تا حالا جواب دادن) تجربه به من ثابت کرده که سوال پرسیدن از طریق ایمیل معمولن بهتر جواب میده تا پیغام دادن در شبکه‌های اجتماعی. نمی‌دونم چرا ولی معمولن این جوریه.
۶- باز هم می‌خوام تأکید کنم که اگر از فردی سوالی پرسیدید و ظرف مدت یک هفته یا بیشتر به شما جواب نداد، یا جواب اون سوال رو بلد نیست یا کاملن مطمئن نیست یا وقت پاسخ دادن به سوال شما رو نداره و یا اصلن علاقه‌ای به پاسخ دادن به سوالات بقیه نداره. اما همه این‌ها دلیل نمیشه که شما مرتب پیغام بدین و سوال خودتون رو تکرار کنید و یا خدای نکرده عصبانی بشین و از کوره در برین. همون طور که در بند سوم گفتم، افرادی که ازشون سوال می‌پرسید، وظیفه یا تکلیف واجبی ندارند که به سوال شما حتمن جواب بدن. خواهش می‌کنم این موضوع رو درک کنید. البته من دست اون افرادی که همواره با روی گشاده و صبر و حوصله همه سوالاتی که در زمینه تخصصی کاری ازشون پرسیده میشه رو جواب میدن، می‌بوسم، اما قبول کنید همه افراد چنین روحیه‌ای ندارند و نمیشه از این بابت کسی رو سرزنش کرد.
۷- راستی سوال پرسیدن در گروه‌های شبکه های اجتماعی مثل تلگرام یا فوروم‌های اینترنتی خیلی بهتر از سوال پرسیدن به صورت مستقیم و از طریق پیغامه. چون ممکنه سوال شما، سوال افراد دیگه‌ای هم باشه و یا اصلن بتونید سوال خودتون رو با جستجو در همون گروه‌ها و از میان جواب‌های قبلی پیدا کنید و این شانس رو هم دارید که افراد بیشتری سوال شما رو ببینند و جواب‌های بهتری دریافت کنید و یا حتی ممکنه در صورت اینکه یک جواب نادرست دریافت کردید، بقیه افراد حاضر در گروه جواب صحیح‌تر رو براتون بنویسند.
۸- و مورد آخر اینکه یک تمرین خوب اینه که همیشه سعی کنید قبل از پرسیدن یک سوال، خودتون در مورد اون سوال تا می‌تونید تحقیق کنید. یعنی کتاب‌ها و جزوه‌ها و فایل‌ها و سایت‌هایی که فکر می‌کنید جوابتون رو بتونید اونجا پیدا کنید رو شخم بزنید. اول از همه این تمرین باعث میشه این رفتار براتون تبدیل به یک عادت خوب بشه و دوم اینکه عادت حاضری خوری رو و همه چیز رو همیشه آماده و کامل در اختیارتون بذارن و لقمه حاضر و آماده رو جویدن و امثالهم رو ترک کنید. خیلی اوقات ممکنه موقعیتی پیش بیاد که هیچ کسی نباشه که کمکتون کنه و در اون حالت مهارت پیدا کردن جواب سوالاتتون، خیلی کمکتون خواهد کرد.
در پایان این متن دوست بسیار عزیزم، علی نعمتی شهاب در بخش تماس وبلاگشون رو بخونید:
خواهش می‌کنم فراموش نکنید که مشاوره‌های من به افراد، صرفا از روی علاقه‌ام به کمک کردن به دیگران است و نه از روی نیاز به کسب درآمد یا چیزهای دیگر. بنابراین، حق پاسخ ندادن به سؤال یا درخواست مشاوره‌ای که در حیطه‌ی تخصص من نیست یا فراتر از خطوط قرمز شخصی من باشد؛ برای‌م کاملا محفوظ است. با اینکه سعی می‌کنم هیچ درخواست یا ای‌میلی را بی‌پاسخ نگذارم؛ اما ممکن است بسته به شرایط کاری و زندگی برخی اوقات نتوانم به‌محض دریافت یک درخواست یا ایمیل به آن پاسخ دهم و جواب دادن‌م کمی طول بکشد. اگر حداکثر ظرف یک هفته پاسخی از من دریافت نکردید، پیشاپیش از شما عذرخواهی می‌کنم: من نمی‌توانم به شما کمکی بکنم.
کپی این مطلب، حتی بدون ذکر منبع، از نظر من بلامانع است.
سلام…من یه مشکل دارم! یکی از همکلاسی هام هرررر روز صبح و شب پیام میده و میپرسه درس خوندم؟! تست زدم؟! و میگه وااای خوش به حالت تو چقدر درس میخونی…
اصلا درکش نمیکنم! روی روانم راه میره خیلی وقت ها😂
ربطی به آداب سوال پرسیدن نداره ولی کلا فک میکنه با ظاهر میتونه باطنش رو پنهان کنه😶
بلاکش کنید راحت بشید.
[…] همین طور باید سعی کنید مهارت خودیادگیری و جستجو و یافتن پاسخ برای سوال‌ها و ابهامات خود را کسب کنید. چون در این مسیر قطعن با ابهامات و سوالات زیادی مواجه خواهید شد و شاید همیشه کسی در کنار شما نباشد که بتوانید سوال و ابهام خود را از او بپرسید. خوشبختانه در حال حاضر به دلیل گسترش شبکه‌های اجتماعی راهکارهای ساده‌تری برای پیدا کردن جواب سوالات خود دارید و می‌توانید در این شبکه‌ها و گروه های مختلف سوالات خود را بپرسید. در لینک زیر مطلبی در خصوص آداب سوال پرسیدن در شبکه های اجتماعی نوشته‌ام:آداب سوال پرسیدن در شبکه‌های اجتماعی […]
[…] آداب سوال پرسیدن در شبکه‌های اجتماعی […]